کد مطلب:28463 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:101
مردمان، بدون اكراه و جبر، بلكه با رغبت و اختیار با من بیعت كردند. بدانید كه [ مدینه] سرای هجرت، مردمانش را بلند كرده و بیرون رانده است و مردم از آن كوچیده اند. مدینه، مانند دیگ، جوشید و آشوب پا گرفت. به سوی پیشوای خود بشتابید و به سمت جنگ با دشمنانْ شتاب كنید، به خواست خداوندعز وجل.[2].
2139.امام علی علیه السلام- از نامه اش به كوفیان به هنگام حركت از مدینه به سوی بصره-: از بنده خدا علی امیرمؤمنان به كوفیان، پیشانی انصار و بزرگان عرب. پس از حمد وسپاس خداوند؛ به شما از ماجرای عثمان به گونه ای خبرمی دهم كه شنیدنش مانند دیدنش باشد. مردم بر او خُرده می گرفتند و من یكی از مهاجران بودم كه همواره، خشنودی او را می خواستم و كم تر او را سرزنش می كردم،[1] و طلحه و زبیر، آسان ترین كارشان آن بود كه بر او بتازند و ملایم ترین صدایشان، درشتی كردن با او بود. عایشه، ناگهان نسبت به عثمان، خشم گرفت. گروهی فرصت یافتند و او را كشتند.
در شرح نهج البلاغة (85: 14) آمده است: محمّد بن اسحاق از عمویش عبد الرحمان بن یسار قُرَشی نقل می كند كه گفت: چون علی علیه السلام در رَبَذه فرود آمد و عازم بصره بود، محمّد بن جعفر بن ابی طالب و محمّد بن ابی بكر صدّیق را به سوی كوفه فرستاد و نامه ای برایشان نوشت و در آخر اضافه كرد: «من برای شما برادر و برای دین، یاورم. [ خداوند فرموده است: ]"انفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَهِدُواْ بِأَمْوَ لِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ذَ لِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ؛ سبك بار و گران بار، بسیج شوید و با مال و جانتان در راه خدا جهاد كنید.اگر بدانید، این برای شما بهتر است"» (توبه، آیه 41).